Η εντυπωσιακή αναδιάταξη του πολιτικού χάρτη αποτυπώνει τον σπασμό
ενός κοινωνικού σώματος πληγωμένου και έμφοβου που μετασχηματίζεται
βίαια. Οι εκλογές διεξάχθηκαν σε φόντο οικονομικής και και κοινωνικής
καταστροφής: 21% άνεργοι, ένας στους δύο νέους άνεργος, 18% του ΑΕΠ
χαμένο από την αρχή της κρίσης. Η αριθμητική είναι απλή: πόσες ψήφοι
απελευθερωμένες ή απεγνωσμένες αντιστοιχούν στο 1,1 εκατομμύριο των
καταγεγραμμένων ανέργων; Είναι ακριβώς οι ψήφοι που συνέτριψαν τον
κυρίαρχο δικομματισμό της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας. Ψήφοι που
κατευθύνθηκαν στην Αριστερά πρωτίστως, αλλά και στον νεοπαγή ποπουλισμό
της Πάνω Πλατείας και στους μελανοχίτωνες νεοναζί, μια άγρια συμμορία
που διεκδικεί τώρα από τη Δημοκρατία βουλευτική ασυλία.
Το Βερολίνο και οι Βρυξελλες μετέτρεψαν απερίσκεπτα την Ελλάδα σε πεδίο πειραματισμών για την εφαρμογή συνταγών εσωτερικής υποτίμησης προς αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και των ασυμμετριών της ευρωζώνης. Πίεσαν αφόρητα τα ελληνικά αστικά κόμματα· πρώτα, το ΠΑΣΟΚ, που υπέκυψε αμαχητί, και, μετά την καθαίρεση του Γ. Παπανδρέου, τη ΝΔ. Η κατάληξη ήταν η καταστροφή τους. Ο λαός, σοκαρισμένος από μια διετή πληβειοποίηση χωρίς καν υπόσχεση ανάσχεσης, βγήκε στους δρόμους πολλές φορές και αποσύρθηκε ηττημένος― εντέλει αντέδρασε με το τελευταίο όπλο του: διέσπειρε την ψήφο του σε πολλά μικρά μερίδια, τιμωρώντας κυρίως τον δικομματισμό, τον ίδιο που τόσα χρόνια ψήφιζε από ιδιοτέλεια και αδράνεια.
Ο μεγάλος νικητής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι αξιωματική αντιπολίτευση υπερτριπλασιάζοντας το ποσοστό του και υπερσκελίζοντας το ΠΑΣΟΚ. Η εκλογική του επίδοση ίσως αποτελέσει τη μήτρα για μια νέα αριστερόστροφη παράταξη, η οποία θα καταλάβει τον χώρο που καταλείπει το συστημικό ΠΑΣΟΚ. Στο κλείσιμο ενός νέου ιστορικού κύκλου, που αρχίζει το 1944-45, η αριστερά αποσπάται από τη συνθήκη της ήττας και του κομπάρσου και διεκδικεί θέση στην κεντρική σκηνή. Η ευθύνη είναι βαριά ασφαλώς και ενώπιον εθνικού ακροατηρίου ο λόγος και η πράξη του θα στρογγυλέψουν και θα αποκτήσουν βάρος.
Η εκλογική αποτύπωση της 6ης Μαΐου αποτελεί το πρελούδιο ενός μείζονος κοινωνικού και πολιτικού μετασχηματισμού, στην Ελλάδα οπωσδήποτε, αλλά και στην Ευρώπη, που παρακολουθεί με προσοχή τα συμβαίνοντα στο μελλοντολογικό εργαστήριο του Νότου. Η Ελλάδα προβάρει την Ιστορία του 21ου αιώνα.
Το Βερολίνο και οι Βρυξελλες μετέτρεψαν απερίσκεπτα την Ελλάδα σε πεδίο πειραματισμών για την εφαρμογή συνταγών εσωτερικής υποτίμησης προς αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και των ασυμμετριών της ευρωζώνης. Πίεσαν αφόρητα τα ελληνικά αστικά κόμματα· πρώτα, το ΠΑΣΟΚ, που υπέκυψε αμαχητί, και, μετά την καθαίρεση του Γ. Παπανδρέου, τη ΝΔ. Η κατάληξη ήταν η καταστροφή τους. Ο λαός, σοκαρισμένος από μια διετή πληβειοποίηση χωρίς καν υπόσχεση ανάσχεσης, βγήκε στους δρόμους πολλές φορές και αποσύρθηκε ηττημένος― εντέλει αντέδρασε με το τελευταίο όπλο του: διέσπειρε την ψήφο του σε πολλά μικρά μερίδια, τιμωρώντας κυρίως τον δικομματισμό, τον ίδιο που τόσα χρόνια ψήφιζε από ιδιοτέλεια και αδράνεια.
Ο μεγάλος νικητής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι αξιωματική αντιπολίτευση υπερτριπλασιάζοντας το ποσοστό του και υπερσκελίζοντας το ΠΑΣΟΚ. Η εκλογική του επίδοση ίσως αποτελέσει τη μήτρα για μια νέα αριστερόστροφη παράταξη, η οποία θα καταλάβει τον χώρο που καταλείπει το συστημικό ΠΑΣΟΚ. Στο κλείσιμο ενός νέου ιστορικού κύκλου, που αρχίζει το 1944-45, η αριστερά αποσπάται από τη συνθήκη της ήττας και του κομπάρσου και διεκδικεί θέση στην κεντρική σκηνή. Η ευθύνη είναι βαριά ασφαλώς και ενώπιον εθνικού ακροατηρίου ο λόγος και η πράξη του θα στρογγυλέψουν και θα αποκτήσουν βάρος.
Η εκλογική αποτύπωση της 6ης Μαΐου αποτελεί το πρελούδιο ενός μείζονος κοινωνικού και πολιτικού μετασχηματισμού, στην Ελλάδα οπωσδήποτε, αλλά και στην Ευρώπη, που παρακολουθεί με προσοχή τα συμβαίνοντα στο μελλοντολογικό εργαστήριο του Νότου. Η Ελλάδα προβάρει την Ιστορία του 21ου αιώνα.
( Νίκος Ξυδάκης, vlemma.gr )
Ωραίο κείμενο. Δύο σχόλια. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής δεν νομίζω ότι είναι μόνο ψήφοι απόγνωσης. Η συγκεκριμένη ακροδεξιά αποτελείται κυρίως από ανθρώπους του λαού, μιλά τη γλώσσα της σημερινής κοινωνίας και είναι δίπλα στα προβλήματά του. Όλα αυτά κάνουν τη χρυσή Αυγή ελκυστική στον κόσμο ξεχνώντας ότι έχει και ακραίες απόψεις για πολλά θέματα, πάντως με πολύ κόσμο που έχω μιλήσει μου λέει ακραία προβλήματα και ακραίες απόψεις... Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα είναι για μένα ο μεγάλος νικητής γιατί πρόλαβε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή το κενό που θα δημιουργούσε η πτώση του δικομματισμού. Δυστυχώς θεωρώ τον ΣΥΡΙΖΑ ανίκανο να κυβερνήσει καθώς δεν έχει τις πάγιες ιδέες και το πολιτικό βάθος να ικανοποιήσει τους υποστηρικτές του που πλέον δεν είναι μόνο αριστεροί-κεντροαριστεροί αλλά όλοι οι αντιμνημονιακοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι το κείμενο δίνει μια καλή εξήγηση του εκλογικού αποτελέσματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Boo θα διαφωνήσω μαζί σου για την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει. Η απειρία του συγκεκριμένου σχήματος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως λόγος για να μη γίνει κόμμα εξουσίας.
Αφού το πολιτικό σύστημα απέτυχε να δώσει λύση στη κρίση γιατί να μη δώσουμε την ευκαιρία σε ένα σχηματισμό με ριζοσπαστικές και "φρέσκιες" ιδέες όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ;
Γιατί να μη δώσουμε την ευκαιρία σε κάποιο σχήμα να "σπάσει" το δικομματισμό;
Ή μήπως δε θέλουμε;