Ο Τσάρλι Τσάπλιν έφυγε από τη ζωή στις 25 Δεκεμβρίου 1977.
Ο Σερ Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν ο νεότερος γεννήθηκε στις 16 Απριλίου
1889 στο Walworth μια φτωχή γειτονιά του Λονδίνου γονείς καλλιτέχνες
αίθουσα μουσικής. Είναι γνωστός με το υποκοριστικό Τσάρλι και, στην
Ελλάδα κυρίως, με το προσωνύμιο "Σαρλό", υπήρξε Άγγλος ηθοποιός και
σκηνοθέτης, που μεγαλούργησε στις πρώτες δεκαετίες του Χόλυγουντ. Είναι
χρονικά η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα της κινηματογραφικής
τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα Σαρλό που ενσάρκωνε στις πρώτες
ταινίες του.
Στο διάστημα 1912 - 1918 αξιοποίησε το ταλέντο του σε πολλές μικρές κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου, δημιουργώντας τον τύπο του Σαρλό. Ο ίδιος όχι μόνο πρωταγωνιστούσε αλλά ήταν επίσης ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης της μουσικής των ταινιών του. Η παγκόσμια καταξίωση ήρθε μέσα από τις μεγάλου μήκους ταινίες του, όπως οι Μοντέρνοι Καιροί, Ο Μεγάλος Δικτάτωρ, Τα Φώτα της Πόλης, Ο κύριος Βερντού και άλλες, που τον κατέταξαν ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς της έβδομης τέχνης.
Το 1952, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου και της Μαύρης Λίστας,
έπεσε σε δυσμένεια λόγω των αριστερών πολιτικών φρονημάτων του. Ενώ
ταξίδευε προς το Λονδίνο, έμαθε την απόφαση του αμερικανικού Υπουργείου
Δικαιοσύνης να άρει τη βίζα του και επομένως το δικαίωμα επιστροφής.
Μετά από αυτό το γεγονός παρέμεινε οριστικά στην Ευρώπη και πιο
συγκεκριμένα στο Βεβέ της Ελβετίας όπου πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου του
1977. Στο διάστημα αυτό ταξίδεψε στην Αμερική μόνο μια φορά, το 1972,
προκειμένου να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του
στην έβδομη τέχνη, κερδίζοντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα
της ιστορίας των βραβείων. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον
έχει κατατάξει δέκατο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των
εποχών.
Ενδεικτική φιλμογραφία
Ο μετανάστης , 1917
Το Χαμίνι (The Kid), 1921
Μια Γυναίκα από το Παρίσι (A Woman of Paris), 1923
Ο Χρυσοθήρας (The Gold Rush), 1925
Το Τσίρκο (The Circus), 1928
Τα Φώτα της Πόλης (City Lights), 1931
Μοντέρνοι Καιροί (Modern Times), 1936
Ο μεγάλος Δικτάτωρ (The Great Dictator), 1940
Ο κύριος Βερντού (Monsieur Verdoux), 1947
Τα Φώτα της Ράμπας (Limelight), 1952
Ένας βασιλιάς στη Νέα Υόρκη (A King in New York), 1957
Ο διαχρονικός λόγος του Τσάρλι Τσάπλιν από την ταινία ο μεγάλος δικτάτορας
Όλο το αφιέρωμα στο left.gr ( http://www.left.gr/article.php?id=18593)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου