Βρισκόμαστε στην εποχή κατά την οποία το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού παρακολουθεί κάθε βήμα των ανθρώπων. Κάθε άνθρωπος, για να μπορέσει να επιβιώσει σε αυτόν τον κόσμο, θα πρέπει να αφομοιώσει τις απόψεις του Μεγάλου Αδελφού και να αποβάλει όλες τις αξίες και τα πιστεύω του, ειδάλλως τον περιμένει ο θάνατος. Βαρύτερο έγκλημα είναι η σκέψη, καθόσον το σύστημα εξαφανίζει ως προδότη καθέναν που θεωρεί ότι προσπάθησε να κάνει κάποια σκέψη και να αισθανθεί ελεύθερος. Ο Μεγάλος Αδελφός είναι η αρχή και το τέλος, γιατί μπορεί να μεταβάλει όποτε θέλει το χαρακτήρα και τα συναισθήματα κάθε ανθρώπου, ακόμα και την ίδια του τη ζωή…
Το κορυφαίο αυτό έργο του Τζώρτζ Όργουελ γράφτηκε το 1949 και αποτελεί το κύκνειο άσμα του. Είναι ένα βιβλίο προφητικό, το οποίο σκιαγραφεί τη μελλοντική πορεία της ανθρωπότητας. Παρά το γεγονός ότι είναι μυθιστόρημα προβληματίζει ιδιαίτερα τον αναγνώστη, γιατί ασχολείται με κοινωνικά ζητήματα και κυρίως με τον συνεχή έλεγχο της ζωής των ανθρώπων και την υποβάθμιση κάθε αξίας. Το στοιχείο που μου τράβηξε την προσοχή είναι η απαισιοδοξία που διακατέχει το έργο κυρίως προς το τέλος του, πράγμα το οποίο καταδεικνύει την πεποίθηση του συγγραφέα ότι ο κόσμος δεν μπορεί να γίνει καλύτερος και ότι ο ίδιος έχει χάσει πλέον την εμπιστοσύνη στον άνθρωπο. Η συνεχόμενη ροή του έργου και οι γλαφυρές περιγραφές του τοπίου και των καταστάσεων διατηρούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη στο έπακρο και κυριολεκτικά του «απαγορεύουν» να αφήσει το βιβλίο μέχρι να το τελειώσει (ο γράφων χαρακτηριστικά έκατσε μέχρι τις 4 τα ξημερώματα για να το τελειώσει…). Παρόλο που είμαι αντίθετος στο μήνυμα που περνάει, το συστήνω ανεπιφύλακτα γιατί είναι ένα δημιούργημα που σε κάνει πραγματικά να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις πολλά κοινωνικά και ηθικά ζητήματα.
Υ.Γ. : Η ταινία V for Vendetta αποτελεί το ιδανικό πλαίσιο και ολοκλήρωμα του βιβλίου. Θα καταλάβετε γιατί…
(Το βιβλίο 1984 του Τζώρτζ Όργουελ κυκλοφορεί στην Ελλάδα σε μετάφραση της Νίνα Μπάρτη από τις εκδόσεις Κάκτος)
Το κορυφαίο αυτό έργο του Τζώρτζ Όργουελ γράφτηκε το 1949 και αποτελεί το κύκνειο άσμα του. Είναι ένα βιβλίο προφητικό, το οποίο σκιαγραφεί τη μελλοντική πορεία της ανθρωπότητας. Παρά το γεγονός ότι είναι μυθιστόρημα προβληματίζει ιδιαίτερα τον αναγνώστη, γιατί ασχολείται με κοινωνικά ζητήματα και κυρίως με τον συνεχή έλεγχο της ζωής των ανθρώπων και την υποβάθμιση κάθε αξίας. Το στοιχείο που μου τράβηξε την προσοχή είναι η απαισιοδοξία που διακατέχει το έργο κυρίως προς το τέλος του, πράγμα το οποίο καταδεικνύει την πεποίθηση του συγγραφέα ότι ο κόσμος δεν μπορεί να γίνει καλύτερος και ότι ο ίδιος έχει χάσει πλέον την εμπιστοσύνη στον άνθρωπο. Η συνεχόμενη ροή του έργου και οι γλαφυρές περιγραφές του τοπίου και των καταστάσεων διατηρούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη στο έπακρο και κυριολεκτικά του «απαγορεύουν» να αφήσει το βιβλίο μέχρι να το τελειώσει (ο γράφων χαρακτηριστικά έκατσε μέχρι τις 4 τα ξημερώματα για να το τελειώσει…). Παρόλο που είμαι αντίθετος στο μήνυμα που περνάει, το συστήνω ανεπιφύλακτα γιατί είναι ένα δημιούργημα που σε κάνει πραγματικά να σκεφτείς και να αναθεωρήσεις πολλά κοινωνικά και ηθικά ζητήματα.
Υ.Γ. : Η ταινία V for Vendetta αποτελεί το ιδανικό πλαίσιο και ολοκλήρωμα του βιβλίου. Θα καταλάβετε γιατί…
Πέλοψ
(Το βιβλίο 1984 του Τζώρτζ Όργουελ κυκλοφορεί στην Ελλάδα σε μετάφραση της Νίνα Μπάρτη από τις εκδόσεις Κάκτος)
Το σύστημα έχει τρόπους να μας οδηγήσει σε καλούπια χωρίς να το καταλάβουμε, να μας υποδουλώσει όσο εμείς μένουμε απαθείς. Το βιβλίο μας δείχνει τους αμέτρητους τρόπους που υπάρχουν ώστε εμείς να τους αναγνωρίσουμε και να αμυνθούμε σε αυτούς. Η απαισιοδοξία που διακρίνει το έργο, ίσως έχει σκοπό να αφυπνίσει και να προσδώσει έναν ρεαλισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία πρόταση φίλε Πέλοψ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Όργουελ ήταν από τους ηττημένους στου Ισπανικού εμφυλίου, ενώ μετά τον πόλεμο έγινε αντικομμουνιστής απογοητευμένος και από αυτούς.Εκεί ίσως ωφείλεται και η απαισιοδοξία του. Ο αντισταλινισμός του εκφράζεται πολύ ωραία και απλά στο βιβλίο του "Η Φάρμα των Ζώων" ενώ στο "1984" εκφράζει τη δυσπιστία του προς όλο το πολιτικό σκηνικό.
Άνθρωπος ασυμβίβαστος και αμείλικτος με τους διανοούμενους της εποχής του, ήταν πιστεύω από τις μεγάλες μορφές του αιώνα που πέρασε.
Αγαπητέ Πέλοψ, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για την αξία του έργου. Είναι ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, που διατηρεί τη φρεσκάδα του, παρότι γράφτηκε πριν από 60 χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά την απαισιοδοξία του, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι αντικατοπτρίζει την εποχή του. Όπως και άλλα "δυστοπικά" μυθιστορήματα (π.χ. το "Εμείς" του Ζαμιάτιν ή ο "Θαυμαστός καινούργιος κόσμος" του Χάξλεϋ), εκφράζει το φόβο πως το κράτος θα ελέγχει στο μέλλον όλο και περισσότερο τη ζωή των ανθρώπων.