"Είτε πρόκειται για εφημερίδα είτε για τον Προυστ, το κείμενο αποκτά νόημα μόνο διαμέσου των αναγνωστών του· αλλάζει ανάλογα με αυτούς· το κείμενο οργανώνεται σύμφωνα με κώδικες αντίληψης που διαφεύγουν από το ίδιο. [...]
Οι αναγνώστες, χωρίς να είναι ούτε στο ελάχιστο συγγραφείς, ιδρυτές ενός ιδιαίτερου χώρου, κληρονόμοι ανθρώπων που μόχθησαν στα παλαιά χρόνια, που μόχθησαν δουλεύοντας τη γη της γλώσσας, ανοίγοντας πηγάδια και κτίζοντας σπίτια, οι αναγνώστες είναι ταξιδιώτες:
περιδιαβαίνουν στα κτήματα των άλλων, σαν περαστικοί λαθροθήρες μέσα από τα χωράφια αυτά, που δεν τα έχουν γράψει, λεηλατώντας τους θησαυρούς του Σολομώντα για την απόλαυσή τους. Η γραφή συσσωρεύει, αποθησαυρίζει, αντιστέκεται στο χρόνο εγκαθιδρύοντας έναν τόπο και πολλαπλασιάζοντας το προϊόν της χάρη στην επέκταση της αναπαραγωγής της. Η ανάγνωση δεν είναι εξασφαλισμένη από τη φθορά του χρόνου (ο αναγνώστης αποξεχνιέται αλλά και ξεχνάει), δεν διαφυλάσσει ή διαφυλάσσει αναποτελεσματικά τα αποκτήματά της, και κάθε τόπος από όπου περνά είναι μια επανάληψη του απολεσθέντος παραδείσου."
Οι αναγνώστες, χωρίς να είναι ούτε στο ελάχιστο συγγραφείς, ιδρυτές ενός ιδιαίτερου χώρου, κληρονόμοι ανθρώπων που μόχθησαν στα παλαιά χρόνια, που μόχθησαν δουλεύοντας τη γη της γλώσσας, ανοίγοντας πηγάδια και κτίζοντας σπίτια, οι αναγνώστες είναι ταξιδιώτες:
περιδιαβαίνουν στα κτήματα των άλλων, σαν περαστικοί λαθροθήρες μέσα από τα χωράφια αυτά, που δεν τα έχουν γράψει, λεηλατώντας τους θησαυρούς του Σολομώντα για την απόλαυσή τους. Η γραφή συσσωρεύει, αποθησαυρίζει, αντιστέκεται στο χρόνο εγκαθιδρύοντας έναν τόπο και πολλαπλασιάζοντας το προϊόν της χάρη στην επέκταση της αναπαραγωγής της. Η ανάγνωση δεν είναι εξασφαλισμένη από τη φθορά του χρόνου (ο αναγνώστης αποξεχνιέται αλλά και ξεχνάει), δεν διαφυλάσσει ή διαφυλάσσει αναποτελεσματικά τα αποκτήματά της, και κάθε τόπος από όπου περνά είναι μια επανάληψη του απολεσθέντος παραδείσου."
( Michel de Certeau, Arts de faire 1980 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου